نماز، ذكر الله

اصبغ بن نباته مى گوید: امیرالمومنین على (علیه السلام) در سجودش به خداوند بارى تعالى عرض مى كرد:

انا جیك یا سیدى كما یناجى العبد الذلیل مولاه و اطلب الیك طلب من یعلم انك تعطى و لا ینقص مما عندك شى و استغفرك استغفار من یعلم انه لا یغفر الذنوب الا انت و اتوكل علیك ، توكل من یعلم انك على كل شى قدیر؛ یعنى : اى آقایم با تو راز و نیاز مى كنم ، بنده اى ذلیل با مولاى خود راز خود خود مى گوید، و از تو مى خواهد مثل كسى كه مى داند تو عطا مى كنى و از آنچه نزد تو است كم نیاید، و از تو آمرزش ‍ مى جویم ، مانند كسى جز تو گناه را نیامرزد و به تو توكل دارم مانند كسى كه مى داند تو بر همه چیز توانایى  (1)

پی نوشتها:

1- امالى شیخ صدوق 255

منبع: كتاب 1001 داستان از زندگانى امام على (علیه السلام (

نقل شده است هنگامى كه امیرمومنان (علیه السلام ) داخل نماز مى شد، انه كان اذا دخل الصلاة كان كانه بناء ثابت او عمود قائم لا یتحرك ... همچون بنایى ثابت و استوار و بدون تحرك بود.

چون عمود ایستاده بود كه هیچ گونه تحركى نداشت .

ركوع و سجودش طولانى مى شد و بدن مباركش از بس بى حركت بود كه گاهى مرغى بر پشت مبارك حضرتش مى نشست و هیچ كس به جز على ابن ابیطالب (علیه السلام ) و امام چهارم حضرت على بن حسین (علیه السلام ) طاقت نداشت مانند رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم نماز بخواند (1)

پی نوشتها:

1- میزان الحكمه ، ج 5، ص 381

منبع: كتاب 1001 داستان از زندگانى امام على (علیه السلام)

اصبغ بن نباته مى گوید: امیرالمؤ منین على (علیه السلام) در سجودش به خداوند بارى تعالى عرض مى كرد:

انا جیك یا سیدى كما یناجى العبد الذلیل مولاه و اطلب الیك طلب من یعلم انك تعطى و لا ینقص مما عندك شى و استغفرك استغفار من یعلم انه لا یغفر الذنوب الا انت و اتوكل علیك ، توكل من یعلم انك على كل شى قدیر؛

یعنى : اى آقایم با تو راز و نیاز مى كنم ، بنده اى ذلیل با مولاى خود راز خود خود مى گوید، و از تو مى خواهد مثل كسى كه مى داند تو عطا مى كنى و از آنچه نزد تو است كم نیاید، و از تو آمرزش ‍ مى جویم ، مانند كسى جز تو گناه را نیامرزد و به تو توكل دارم مانند كسى كه مى داند تو بر همه چیز توانایى  (1)

پی نوشتها:

1- امالى شیخ صدوق 255

منبع: كتاب 1001 داستان از زندگانى امام على (علیه السلام (

عارف ربانى ، عبدالرزاق قاسانى در تایلاتش گفته است : امام صادق علیه السلام در نماز بود كه ناگهان بى هوش بر زمین افتاد. علت آن را از حضرت پرسیدند.
فرمود: پیوسته آیه را تكرار مى كردم تا این كه از گوینده اش ، آن را شنیدم . سپس ‍ مى گوید: فاضل میبدى در شرح دیوان ، از شیخ سهروردى نقل كرده است : زبان امام علیه السلام در این وقت مانند درخت موسى شده بود كه گفت : انى انا الله . این حكایت در الاحیاء فى تلاوة القرآن موجود است (1)

پی نوشتها:

1- رساله لقاءالله ، ص 77.

منبع: كتاب داستانهاى عارفانه در آثار (علامه حسن زاده آملى)